Birçok şeye katlandım bu hayatta, yokluğun dışında. Mevsimleri kıskandıracak kokunu alıp gittiğinden beri kilometrelerce diyarlara, yağmursuz kaldım. Islanmayı sevmeyen bir adamdım ben, teninin dışında bütün ıslaklıklardan korkan bir çocuktum! Bana yağmuru sevdirdin, bana toprağın kokusu gibi kutsal kokunu getirdin. Ve ben artık kaçtığım yağmurlarda, seninle ıslanabilme hayalini kuruyorum. Kilometrelerce, nefessiz bir şekilde dışarıda koşmak değil illa ıslanmak, buğulanan camımıza düşen yağmur taneleri içimizdeki aşkı yeşillendiriyor zaten her defasında.
(Devamını Oku)

Her heceyi, her cümleyi ezberledim
Kaç kitap okuduysam şimdiye kadar
Bütün güzel sözlerini aldım hafızama
Yetmedi!
(Devamını Oku)

Saçlarımdan çok
Kalbime karlar yağıyor artık
Tesir etmiyor hiçbir sözün sıcaklığı
(Devamını Oku)

İçim bir tuhaf, tıpkı karanlık ve çıkmaz bir sokak gibi! Gideceğimden midir bilmiyorum ama zor tutuyorum gözyaşlarımı! Bir hüzün çarpsa kırılacak her yanım!
(Devamını Oku)

Bu sancı bana fazla!
Gövdem dayanılmayacak bir acıyla başbaşa!
(Devamını Oku)

Her şeye rağmen hayat devam ediyor
Yokluğuna rağmen!
(Devamını Oku)

Küçük bir çocuktan farksızım
Oturmuş yaralarıma ağlıyorum!
Birini teselli edeyim derken
Bir diğeri ağlıyor
(Devamını Oku)

Gece gündüz özlediğim yetmezmiş gibi bir de gıkım çıkmadan sevdim seni! Hem de, tam da karşımdayken! Üstelik avuçların başkasının kalp atışlarını dinliyorken! Kimi seversem seveyim, benden adam olmaz artık! Çünkü ben, kalbine giden dağa tırmanırken acının en dibine baş aşağı düşmüş biriyim!
(Devamını Oku)

Kaç çarşaf örtersen ört!
Güneş, tenine vurdukça
İzmarit izleri gün yüzüne çıkacak!
(Devamını Oku)

Her şeyin bir sınırı var
Yalnızlığın da öyle!
(Devamını Oku)